Wim de Haan

Mei 2021 bestaat familieverhuisbedrijf De Haan 244 jaar. Oud-directeur Wim de Haan wordt in juni 80 jaar. Alleen daarom al een bijzonder interview:

"Het bouwen van relaties was én is essentieel voor een goed verhuisbedrijf en gemotiveerd personeel” 

In januari 1960 kreeg De Haan zijn eerste verhuiswagen. U was toen 19 jaar. Wat herinnert u zich van toen?

We waren supertrots op de verhuiswagen. Het was echt een pronkstuk voor die tijd en een flinke investering. Een dubbele cabine zodat de mensen die verhuisden met ons konden meerijden. Ik reed als eerste chauffeur op deze verhuiswagen. De verhuizingen waren in het begin vooral in het gebied wat nu de Drechtsteden is en veel vanuit Rotterdam.

Ik ben in augustus 1957 gaan werken bij het bedrijf als bijrijder op de bodewagen, bestuurd door broer Aad. Het idee om een verhuiswagen te kopen, kwam in 1958 van mijn vader Gilles Dignus de Haan. In totaal werkten er tot dan Pa Gilles, broer Aad, neef Adriaan, Rinus Bakker (zijn kleinzoon zit nu bij ons op kantoor) en ik. Later kwamen ook broer Bert en zus Ali in het bedrijf.

We timmerden aan de weg en leverden kwaliteit. Een van de eerste grote klanten was de N.V. Nederlandsche Kabelfabrieken. Zij zochten personeel in Drenthe en wij verhuisden de gezinnen vooral naar Alblasserdam en Papendrecht. Vermeldenswaard is dat wij 60 (!!!) jaar geleden het kantoor van Baggermaatschappij Bos & Kalis, nu Boskalis, verhuisden van Sliedrecht naar Papendrecht en nog steeds is er een goede relatie.

Hoe voelde het om zevende generatie De Haan van een familiebedrijf sinds 1777 te zijn?

Wij hadden daar helemaal geen erg in. We werkten allemaal heel hard. Pas tegen de tijd dat we in 1977 de nieuwe verhuisloods openden, stuitten we weer op de oude documenten en hebben we het 200 jarig bestaan groots gevierd.

Kunt u grofweg schetsen hoe het bedrijf zich verder ontwikkelde?

Zowel de transportafdelingen als het verhuizen kenden een enorme groei vanaf 1960. Ik beperk mij hier tot het verhuizen. We bemachtigden ook een vergunning om internationaal te kunnen werken en dit vergrootte de mogelijkheden. Mijn vader, Aad, Bert en ik waren de drijvende krachten achter de sterke ontwikkeling van nationaal transport, internationaal transport en verhuizingen.

Het was de tijd dat mensen gingen emigreren naar Canada, Zuid Afrika, Australië. Veel Nederlanders kochten een tweede huis in Spanje en Portugal. Voordat de EU bestond, was inklaring van inboedels een groot probleem. Dit resulteerde in vertegenwoordigers in die landen en later werden het zelfs kantoren.
Boskalis schakelde ons in voor zijn expats in Portugal, omdat de kwaliteit daar te wensen over liet.Er was contact met Shell, waarvoor wij zelfs in Gabon een plaatselijke kantoorverhuizing deden.Zo timmerden we altijd aan de weg met grote en kleine opdrachtgevers.
In 1976 werden we lid van internationale verhuisorganisatie FIDI wat ook weer nieuwe perspectieven opende. In een folder noemden we de Rotterdamse Haven “the gateway to Europe” en dan uiteraard voor zendingen via De Haan.

Deden jullie toen ook al kantoor- en projectverhuizingen?

Dit was een nieuwe uitdaging en we hebben veel grote en kleinere projecten gedaan. Ik noem uit de begintijd het verhuizen van het magazijn van De Bijenkorf van Amsterdam naar Woerden, Uitgeverij Misset in Doetinchem, KPN, Rechtbank in Den Haag, Belastingen in Dordrecht en uiteraard regelmatig Boskalis als er weer een stuk bijgebouwd was.

Niet dat het altijd van zelf ging. Het kostte regelmatig veel hoofdbrekens en improvisatievermogen, maar we hadden lef en veel goed personeel. Ook personeel van de transportafdelingen hielp mee, vooral in de weekenden. Een voordeel van het gemengde bedrijf.

Zijn er momenten of gebeurtenissen in die geschetste tijdslijn die u vooral nog bijstaan?

Wat mij bijstaat, is dat iedereen met grote inzet heeft gewerkt. Familie en personeel.
Al onze klanten zijn speciaal, maar leuke herinneringen heb ik aan de verhuizing van Prinses Irene. We verhuisden ook Ronald Koeman, Johan Cruijff, Jan Terlouw en andere beroemdheden. We waren altijd aan het pionieren.
Ik was ook nog jaren voorzitter van wat nu de organisatie van de Erkende Verhuizers is.
Was ik wel eens thuis? Ja, zeker op zondag!

Geboren op 1 juni 1941 wordt u dit jaar 80. Een ogenblik om terug te kijken.

We hebben hele goede dingen gedaan, met plezier gewerkt, maar terugkijkend waren we misschien te ambitieus.  Zorg voor een gecontroleerde groei en kritisch blijven is de boodschap die ik nu graag meegeef aan anderen. Wees betrouwbaar en sociaal.